...صدا کن مرا
گاهی یه مکان، یه هوا، یه نوشته، یه کتاب، یه حرف، یه عکس و خیلی های دیگه...؛
همه، ما رو یاد خاطراتمون میندازن.
یه وقتایی به هر جا و هر چی که نگاه می کنی برات تداعی یه خاطره است!
خاطره هایی که شاید زندگی ما فقط از مجموع اون ها ساخته میشه.
گاهی ما آدما درست شبیه یه دفترچه خاطراتیم.
یه دفترچه خاطرات قطور، که به اندازه ی تمام سال ها و ماه ها و روزها و ساعت ها و دقایق و لحظه های عمرمون برگ داره...
نوشته شده در یکشنبه 89/3/9ساعت
12:54 صبح توسط ساجده کاف نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
ساجده کاف
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
